Podpisuję się pod Twoimi słowami w całości i dałem taką samą ocenę. Ale ja nie przez Nortona, tylko ze względu na trochę za długą fabułę tego filmu. Można było pominąć kilka zbędnych scen, tak samo jak można było trochę skrócić zakończenie (które ciągnie sie w sumie jakieś pół godziny, to zdecydowanie za długo).

Ale reszta, genialna!

Pomysł, realizacja, ta ciągła niepewność, strach głównego bohatera i dramat, nie tylko Monty'ego, ale wszystkich dookoła. Strasznie podobało mi się przybliżenie widzowi głównych postaci filmu, niby to bohaterów pobocznych, ale mających kluczowe znaczenie. Ukazanie tego czym sie zajmują, co myślą, co czują, dzięki czemu lepiej można ich było zrozumieć, poznać ich prawdziwe odczucia, a nie tylko wierzyć ich słowom.

No i perfekcyjnie ukazany problem moralny, problem chyba każdego widza: czy stanąć po stronie Monty'ego, czy go potępić za jego czyny. W normalnym życiu odpowiedź byłaby tylko jedna, ale tutaj nie jestem tego pewny...